Historia powstania trzech gigantów rynku fotograficznego
Na rynku fotograficznym od lat niestrudzenie o klienta walczy parę gigantów. Zastanawialiście się kiedyś, jaka jest historia marek, które znają nawet osoby niezwiązane ze zdjęciami? Przyjrzyjmy się szczegółowo poszczególnym firmom.
Canon jest jednym z czołowych producentów aparatów na świecie. Dziś dzięki ponad 3000 patentów słusznie nazywany jest liderem technologii na rynku obrazowania. Co ciekawe – pierwotnie była to firma, która skupiała się na rozwoju kamer.
Założycielkami Canona były dwie szwagierki Japonki Goro Yoshida i Takeo Maeda. Pierwotna nazwa firmy brzmiała Laboratorium Optyki Precyzyjnej.
W 1934 roku firma opracowała pierwszy japoński aparat ze szczelinową migawką, który był łudząco podobny do sprzętów Leica, jednymi z najbardziej znanych na świecie. W tym samym czasie pojawiła się także druga nazwa – Kanon po buddyjskiej bogini miłosierdzia, od której wzięła się znana dziś na całym świecie międzynarodowa nazwa Canon.
Po wojnie firma balansowała na granicy bankructwa, jednak szybko zaczęła inwestować w swoją własną technologię i design. Dlatego już w latach 50. z fabryk zaczęły wychodzić aparaty z charakterystycznym logo, coraz częściej wybieranym przez profesjonalistów. Dzięki innowacjom Canon mógł wejść na rynki zagraniczne i rozszerzyć swoją działalność.
Czołowym producentem i jednym z najstarszych liderów na rynku jest firma Nikon. Początki jej działalności sięgają lat 20. XX wieku, gdy trzy małe firmy optyczne z Tokio połączyły się, tworząc nowe przedsiębiorstwo „Nippon Kogaku Kogyo”. Po polsku oznacza to „Japoński producent szkła optycznego z Tokio”, jako że produkowano wówczas głównie lornetki, lunety, mikroskopy. Dopiero później pojawiły się pierwsze obiektywy fotograficzne do aparatów na płyty szklane.
W 1948 roku na rynku pojawił się Nikon I, pierwszy aparat z całym zestawem obiektywów. Już wtedy widać było, że jakość japońskiego producenta nie odbiega od jakości europejskich, a często je przewyższa. W czasie wojny reporterzy serwisowali swoje sprzęty w Tokio i zetknęli się z nowym producentem, którego obiektywy Nikkor często okazywały się lepsze od uznanych wówczas Zeissa czy Leitza. Tym sposób Nikon trafił za ocean i szturmem zdobył rynek amerykański, nad którym do dziś sprawuje pieczę dzięki swojej filozofii, że tylko najlepszy sprzęt jest wystarczająco dobry.
Jeśli chodzi o Sony, tutaj początki firmy wcale nie były łatwe. Została założona ona w 1946 roku przez inżyniera Masaru Ibukę i fizyka Akio Moritę, w Tokio i nosiła nazwę Tokyo Tsushin Kogyo K.K. Początkowo, przedsiębiorstwo utrzymywało się przede wszystkim ze świadczenia drobnych usług serwisowych, a w miarę upływu czasu także z produkowania drobnych sprzętów domowych.
W 1950 roku firma wprowadziła na rynek pierwszy magnetofon, a w 1958 roku zmienia nazwę na Sony Corporation – od łacińskiego sinus (dźwięk) i sonny boy (w japońskim slangu wyrażenie nazywające młodego człowieka o otwartym umyśle przecierającego nowe szlaki).
Sony przez parę dekad koncentrowało się na sprzęcie muzycznym, w którym stało się fachowcem. W 1985 roku na rynek weszła pierwsza komercyjna kamera wideo. Parę lat później marka wykupiła amerykańską wytwórnię filmową Columbia Pictures. Był to pierwszy, poważny krok marki w świat filmu. Jeśli chodzi o fotografię, Sony było na rynku od początku aparatów cyfrowych, oferując pierwsze kompakty PowerShot.
Poważniejsza przygoda Sony z fotografią zaczęła się gdy firma kupiła fotograficzną część Minolty i zaczęła produkować lustrzanki dla każdego, popularyzując fotografię cyfrową.